সোণালী সূতাৰ গাঁওখন দাউ দাউকৈ জ্বলিছে

(শুৱালকুছিৰ ৰাইজৰ হাতত)

(চিৰা-পিঠা, জেতুকা নালাগে।
ৰাইজে এইবাৰ পোৰা কলিজাৰে পাতিব বিহু!)

বিশ্বাস আৰু অবিশ্বাসত বাদুলি ওলমা দিছে মনবোৰে

কঁকালৰ গামোচা পুৰি ছাঁই হ’ল
পচোৱা বতাহত হুমুনিয়াহে ফাকু খেলে

সোণালী সূতাৰ গাঁওখন দাউ দাউকৈ জ্বলিছে
শুকান নৰা হৈ জ্বলিছে সপোন
ডেকেৰুৱা হৃদয়বোৰ এফালৰ পৰা পুৰিছে
বহাগ শাওপাত হ’ল।

ধোঁৱাৰে ক’লা হ’ল সোণালী গাঁৱৰ আকাশ
মানুহে হেৰুৱাইছে ভাত
আধা পোৰা মাকোবোৰ থৰ হ’ল
চকুপানীৰ হৈছে হাট।

সপোন বোটলা নিপুণ হাতবোৰ
তেজেৰে ফুটুকা-ফুটুকি
বাই-ভনী আইৰ গাত কেচেমা-কেচেম গোন্ধ
ঘামৰ নদীৰে বৈ যায় তেজ।

এৰা, জুই আৰু তেজ
ওৰণিৰ তলত
ৰিহাৰ আঁচলত।
পিতাইৰ কামিজত বুলেটৰ চাৰিটা ফুটা।

কুহিলা যেন বুকুবোৰ শিল হৈ পৰিছে
ওঁঠবোৰে হেৰুৱাইছে গান
ঔ-ফুলীয়া গালবোৰ ফাটি-চিটি ৰঙা হ’ল
বহাগোচোন শীত হৈয়ে ৰ’ল।

মুগা ৰিহা কোনে দিব নাচনীক
সোণোৱালী সূতাবোৰে হেৰুৱালে আঁত
বাতি কঢ়াতে জয় পৰিল বিহুৱতী তাঁত
তেজেৰে ৰাঙলী হ’ল বহাগৰ বাট।

সোণালী সূতাৰ গাঁওখন দাউ দাউকৈ জ্বলিছে
শুকান নৰা হৈ জ্বলিছে সপোন

বিশ্বাস আৰু অবিশ্বাসত বাদুলি ওলমা দিছে মনবোৰে